Socjaliści inaczej o tym sądzą i wykazują że: „przeciwieństwa narodowościowe rozmaitych państw są obecnie wyłącznie tylko społecznymi przeciwieństwami rozmaitych kół mieszczańskich”. Stało się też dzisiaj modą przedstawiać jako walkę ras ekonomiczno i militarne wojny rozgrywające się w nowszych czasach między cywilizowanymi ludami. Tymczasem ani narody dzikie nie są tak zwanymi czystymi rasami, ani też, jak [&hellip
Polityka społeczna - Archiwum
Dobór historyczny w walce ras cz. 16
Ziegler posuwa się nawet do twierdzenia: „Jakkolwiek u ludów cywilizowanych korzyści płynące ze zwycięstwa dla jednostek nie są tak uderzające, to jednak po pomyślnie przeprowadzonej wojnie zauważyć można okres ekonomicznego rozkwitu i ogólnej pomyślności”. To ogólnikowe i wątpliwe zdanie usiłuje poprzeć tym, że statystyka poświadcza to liczbą zawartych związków małżeńskich. Liczba ta po wojnie 1870 [&hellip
Dobór historyczny w walce ras cz. 15
Równie chybionym jest uzasadnianie wojen między cywilizowanymi państwami z punktu widzenia „polityki darwinistycznej“. Darwin sam był bardzo ostrożny, gdy chodziło o zastosowanie zasad przyrodniczych do życia społecznego. „U wysoko ucywilizowanych narodów”, czyni on uwagę, „stały postęp zależy w bardzo małym stopniu od doboru naturalnego; gdyż takie narody nie tępią się tak doszczętnie jak dzikie plemiona”. [&hellip
Dobór historyczny w walce ras cz. 14
Ziemia mogłaby dostarczyć dość miejsca dla kilku milionów dzikich, gdyby ich kto rozważnie i systematycznie w czysto humanitarnych celach cywilizacją obdarzał, wyznaczając im pole działania w obrębie kulturalnego życia. Naturalnie potrzeba byłoby na to innego systemu kolonizacji, i nie należałoby w tym celu wysyłać do obcych części świata żołnierzy, klechów, przestępców obok bezwzględnie wyzyskujących kompanii [&hellip
Dobór historyczny w walce ras cz. 13
Tutaj jeszcze odbywa się i fizyczny dobór jednostek i plemion, i to tym więcej, im bardziej prymitywne są bronie i narzędzia ekonomicznej wytwórczości. Na tym stopniu rozwoju jednostka organiczna nie jest jeszcze pozbawioną znaczenia, a dobór może jeszcze znaczyć tyleż co hodowla. Nie ma tu jeszcze społecznej panmixii, i dla tego cielesne zwyrodnienie jest rzeczą [&hellip
Dobór historyczny w walce ras cz. 12
Tą rodziną jest rasa biała, a w niej rodzina aryjska, od której, jak twierdzi Gobineau, wzięła początek również i egipska i chińska cywilizacja. Właściwie jest to hipoteza ale jednak mieści się niej dużo prawdopodobieństwa. Bądź co bądź jednak Gobineau przecenia znaczenie rasy, gdy postęp lub zastój czyni niezależny od miejsca zamieszkania i gdy całkiem nie [&hellip
Dobór historyczny w walce ras cz. 11
W przyrodzie bowiem dobór i hodowla idą w parze ze sobą, ale w ludzkiej cywilizacji nic tak się dzieje. Musieliśmy tu rozłożyć na oba swe składniki niemiecki wyraz „Zuchtwahl“, na dobór (wahl, selection) i „zuchtung” (discipline, karność, hodowla). „Zuchtung” oznacza organiczne przekazywanie w spadku potomstwu nowych i wyższych cech. Postęp jest tym samem co rozradzanie [&hellip
Dobór historyczny w walce ras cz. 10
O ile znamy historyczny proces rodu ludzkiego, niema w nim już doboru naturalnego we właściwym znaczeniu wyrazu. Podstawę nauki Darwina stanowi to, że gatunek zwycięski tępi gatunek zwyciężony i sam ze siebie wydaje gatunek wyższy. Przy powstawaniu ras musiała rządzić taż sama zasada, ale ten urywek z dziejów rozwoju ludzkości, który historią cywilizacji nazywamy, nie [&hellip
Dobór historyczny w walce ras cz. 9
Wedle Kirchhofia istnieje „dobór telluryczny“ ludów, a w tym znaczeniu Engels ma słuszność, gdy nazywa rasę czynnikiem ekonomicznym. W pewnej określonej chwili historycznych wydarzeń mogą rozstrzygać fizjologiczne siły, lecz pośrednio działają w nich przyczyny ekonomiczne i geograficzne tj. zewnętrzne warunki istnienia i przystosowanie. Gdy na przykład Germanie wystąpili przeciw zwyrodniałym Rzymianom, jako zdrowa, żywotna rasa [&hellip
Dobór historyczny w walce ras cz. 8
Sąd nasz o postępie cywilizacyjnym – a tego krytycznego poglądu nigdy nie powinniśmy z oczu tracić—zależy zawsze od celu jaki rozwojowi ludzkości stawiamy. Ponieważ zaś badacze nie zgadzają się co do tego celu, wygłaszają tak sprzeczne sądy o postępie rodu ludzkiego. Zarówno organiczny jak duchowy i techniczny postęp nie dokonywa się w odosobnieniu odnośnie do [&hellip
- 1
- 2