I to również zaznacza Weissmann, że przez stale powtarzający się dobór w pewnym określonym kierunku wywołać można progresywną zmianę danej części ciała i że kierunek zmiany danego organu zależy od jego użyteczności.
Głębszy związek zachodzący według Weissmanna między pożytecznością danej zmiany, a je rzeczywistym dokonywaniem się, jest to wykazany przeze mnie stosunek zmiany zarodkowej do doboru ćwiczonych i dzielnych narządów. Stopniowa zmiana progresywna polega na tym, że wciąż postępujący dobór wykształconych organów wywołuje spotęgowanie i zwiększenie współrzędnych zmian zarodkowych, tak że przetrwanie najodpowiedniejszych organizmów umożliwia coraz więcej przetrwanie najodpowiedniejszych zarodków. Można na tej drodze wyjaśnić możność hodowania dobrego szczepu lub utalentowanej rodziny, kształcenie dzielnego pokolenia, obdarzonego dążnością do zmian postępowych i nie zagrożonego zwyrodnieniem za pomocą surowego doboru fizycznego i płciowego. To jednakże tłumaczy nam również, jak brak wszelkiego doboru i hodowli rozluźnia genetyczną równoległość między organizmem i zarodkiem i otwiera na oścież wrota zwyrodnieniu. Na tym polega nauka Weissmanna o panmixii.