Pomiędzy organami pracy zwierząt, tj. tymi, które służą do celów mechanicznych, możemy rozróżnić kilka stopni rozwoju wiodących do właściwych narzędzi ludzkich. Są one wytworem zewnętrznej powłoki ciała np. rogi, szpony, kolce, kopyta i zęby. Jakkolwiek pochodzenia organicznego i z organizmem związane bezpośrednio, to jednak funkcje ich są mechaniczne i techniczne. Tego rodzaju organy pracy napotykamy nieomal we wszystkich klasach zwierząt
Również pochodzenia organicznego lecz od organizmu oddzielone są rozmaite przędze pająków mniej lub więcej sztucznie wykonane, a posiadające tak ogromną wagę dla wyżywienia tych stworzeń. Materiał tych przędzy pochodzi z brodawek pajęczych wydzielających lepką ciecz, która tężeje na powietrzu w postaci włókna, a z której pająk tylnymi nogami tka pajęczynę. Niektóre rodzaje pająków robią sieci, w które chwytają swe ofiary, inne znów robią z pajęczyny woreczki, do których chronią się na noc i w nich składają jaja; inne jeszcze, prządki wodne wyrabiają w kształcie dzwonka nieprzemakalne tkaniny, które tak samo jak dzwony nurków, napełnione powietrzem przytwierdzają do roślin wodnych.
Wyższą kategorię zajmuje budowa gniazd u ptaków. Tutaj materiał bierze się z zewnętrznego otoczenia, organizm nadaje mu tylko kształt pożądany, przy czym ptaki albo lepią obce materiały swą kleistą śliną, albo też splatają je mchem, wełną, włosami, źdźbłami trawy lub słomy.