Marks opisał ten proces w dziejach rozwoju kapitału: „Skąd bierze początek pierwotne nagromadzenie kapitału, tj. jaka jest jego geneza historyczna? O ile nie jest bezpośrednią zamianą niewolników i poddanych, tj. prostą zmianą formy, jest wywłaszczeniem bezpośredniego wytwórcy, tj. zniesieniem własności prywatnej opartej na własnej pracy. Człowiek dla egzystencji ludzkiej nieodzownie potrzebuje własności, tj. pewnej sumy środków do pracy dla rozwinięcia swych sił i zaspokojenia swych potrzeb życiowych. W tym kierunku druga wielka zasada liberalizmu stanowi wielki postęp w porównaniu ze systemem feudalnym, mianowicie ten, że każda jednostka najlepiej sama o siebie się troszczy i że rozwój własnego interesu jest źródłem ekonomicznego i technicznego postępu. Ale i tu znowu zapomniał liberalizm ustalić ogólną społeczną podstawę, na której każdy swoich interesów mógłby tak bronić, aby one zarazem z interesami społeczeństwa harmonizowały. Skutkiem tego liberalnym teoriom o społecznej harmonii interesów jednostkowych rzeczywisty rozwój ekonomiczny bezwzględnie kłam zadał.