Na tym potrójnym szeregu cech opiera się związek faktów życiowych zwanych historią cywilizacji, a jest rzeczą zarówno zajmującą jak pouczającą z pomocą tych trzech elementarnych uzdolnień odkryć źródło ludzkiej kultury. W tym celu należy bliżej zbadać, o ile fizjologiczny ustrój człowieka, jego prosty chód, jego mózg, ręka, krtań, narządy zmysłów pozostają w związku z jego fizycznymi i technicznymi czynnościami. Rozstrzygnięcie tego zadania dziejów pierwotnych ma ogromną wagę dla historii naturalnej rozwoju rodu ludzkiego.
Niezaprzeczoną zasługą Ernesta Kappa jest, że rozwiązanie to podał, lub co najmniej utorował do niego drogę w swych: „Zarysach filozofii techniki”, gdzie tłumaczy powstanie cywilizacji z nowego punktu widzenia próbując dowieść, że: „powstanie i udoskonalenie pochodzących od ręki człowieka rękodzieł jest pierwszym warunkiem rozwoju jego samowiedzy”. W posługiwaniu się narzędziami widzi Kapp punkt wyjścia całych dziejów kultury. Próbuje uwydatnić związek między mechaniczną czynnością człowieka a jego świadomością wykazując, że: „należy pojmować zewnętrzny świat mechanicznych czynności biorących początek w człowieku, jako rzeczywisty ciąg dalszy organizmu i jako przeniesienie na zewnątrz jego świata wyobrażeń”.