Nauka o panmixji cz. 3

Panmixja, czyli brak fizycznego doboru, gra ważną rolę w ucywilizowanym społeczeństwie i wielki wywiera wpływ na ustrój fizyczny człowieka cywilizowanego. W odmiennym świetle przedstawia nam się obecnie sąd o wielkości i przyczynach: „zwyrodnienia fizycznego, które zagraża cywilizowanej ludzkości”. Wyrażano się się o tym nieraz bardzo pesymistycznie. Niewątpliwie niejednokrotnie prowadzi do fizycznego zwyrodnienia brak społecznej i indywidualnej higieny, jak wykazały badania nad wpływem przemysłowej pracy na całe grupy ludności. Nie mniej jednak i panmixja, brak fizycznego doboru, jest u człowieka jedną ze współdziałających przyczyn. Zwyrodnienie pewnych organów, które skutkiem zmiany stosunków społecznych i technicznych przestały być niezbędnymi dla przetrwania i rozradzania się w walce o byt. należy tej właśnie przyczynie przypisać. Należy jednak energicznie odeprzeć społeczno-polityczne nadużycie nauki o panmisji, jakiego się dopuścił antropolog społeczny Ammon, gdy mieszanie się stanów nazwał społeczną panmixją tj. przyczyną upadku i zepsucia rasy. Dla panmixji społecznej braknie niezbędnego założenia, tj. by stany i klasy były istotnie wynikiem surowej, postępowej hodowli naturalnej; tak zaś wcale nie jest lub co najmniej w bardzo nieznacznej mierze.